Perez espetxean kirola egiten ari zela, zerbait arraroa nabaritu eta espetxeko medikuarengana joan zen. Medikuak bertan azterketa bat egin zion eta egoeraren larritasuna ikusita zuzenean ospitalera eraman zuten. Ospitalean kateterismo bat egin zioten, eta stent bat ere jarri zioten. Senideek espetxearen bidez jakin zuten Jose Mª Perezen, Txuriren, egoeraren berri, eta ez dute inongo arazorik izan zarauztarra ikusteko. Ostegunean atera zuten UVI-tik, eta plantara igo zuten. Badirudi bere eboluzioa ona dela.

Euskal preso politikoei biziarteko zigorrak ezartzen zaizkie; ondorioz, kolektiboaren adinaren bataz bestekoa etengabe gora egiten ari da. Izan ere, asko dira 30 eta 40 urte inguruko espetxealdiak burutu beharko dituztenak; eta faktore honek, eragin zuzena du espetxean denbora luzea igaro behar duenaren osasunean. Egoera honen adibide da Jose Mª Perezek bizi duena: jada 25 urte daramatza preso, 197/2006 doktrina aplikatua duenez 30 urtetara zigortua dago, espetxean igarotako urte guzti hauetan hainbat gaixotasun garatu ditu eta orain bihotzeko bat jasan du. Espetxe politika latz honen ondorio zuzenak dira azken hilabetean ezagutu ditugun Iñaki Erroren edo gaixotasun larria duen Txus Martinen kasua ere, besteak beste. Arazoa behin eta berriz errepikatzen ari da.

Gure senide eta lagun diren euskal preso politikoei ezartzen zaizkien salbuespeneko egoera hauek euren oinarrizko eskubideak urratzen dituzte, eta Etxeratentzat ezinbestekoa da salbuespeneko egoera hauekin amaitzea. Horregatik, espainiar eta frantziar Estatuei muturreko egoera hauekin amaitzeko exijitu nahi diegu. Horretarako, Txuri eta gaixotasun larriak eta sendaezinak dituzten presoak etxean behar dute, biziarteko zigorra suposatzen duen 197/2006 doktrinarekin amaitu behar dute, eta zigorraren 3/4 edo 2/3 beteta dituztenak aske utzi behar dituzte. Aldi berean, ezinbestekoa da, euren eskubideen jabe izanez euskal preso politikoak Euskal Herriratzea.

Bestalde, Etxeratetik gure babesa azaldu nahi diegu azken egunetan istripuak izan dituzten senide eta lagunei. Urtea hasi berria den arren, jada hiru istripu izan dituzte euskal presoen senide eta lagunek. Urteko lehen istripua urtarrilaren 28an, Huelvako espetxean aurkitzen den Arkaitz Argoteren senide batek istripua izan zuen A-8 errepidean, Eibar parean. Istripuaren ondorioz Agoteren senideak gorputz osoa mindua izan zuen eta autoak kalte handiak izan zituen. Baina, hau ez da izan ezbehar bakarra. Pasa den asteburuan beste bi istripu gertatu baitira. Alde batetik, ostiralean Caceresen preso dagoen Gorka Betolaza Gasteizko presoa bisitatzera zihoazen 3 lagunek istripua izan zuten Valladolid inguruan. Kotxea txikituta geratu zen eta zorionez hiru lagun gasteiztar hauek ez zuten kalte fisiko larririk izan. Bestetik, igandean, Puertoko espetxeetan aurkitzen diren Joseba Esparza, Xabier Rey eta Joseba Lerin presoen senide eta lagunak bisitatik etxera bidean zirela beste ezbehar bat izan zuten. Kotxeak kalte handiak pairatu zituen. Zorionez senide eta lagunek ez zuten kalte fisikorik pairatu behar izan.

Istripu hauek frantziar zein espainiar gobernuek indarrean mantentzen duten sakabanaketa politikaren ondorio dira. 2011n bertan 13 ezbehar sortu zituen. Sakabanaketak dirauen 22 urteotan 16 senide eta lagunek galdu dute bizia errepideetan eta ehunka izan dira jasan behar izan ditugun kotxe istripuak. Zenbatu ezinak izan dira senide eta lagunok pairatu ditugun kalte fisiko, sikologiko eta ekonomikoak.

Etxerat Elkartetik espainiar zein frantziar gobernuei, gure senide euskal preso politikoei ezartzen dieten sakabanaketa politika indargabetu dezatela exijitu nahi diegu. Era berean ireki den garai politiko berri honetan aurrerapausoak emanaz, gaixotasun larriak dituzten presoak, zigorraren 3/4 eta 2/3 beteta dituztenak, 197/2006 doktrina aplikatua dutena aske uztea, eta euskal preso politikoen kolektiboa Euskal Herriratzea ere ezinbestekotzat jotzen ditugu.